e-ISSN: 2148-8134
p-ISSN: 2148-5631
Başlangıç: 2014
Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı

Araştırma

Ahlak Felsefesi Ekseninde Günah Kavramı The Concept of Sin on the Axis of Ethics

Hasan Ocak İzmir Katip Çelebi Üniversitesi, İslami İlimler Fakültesi

DOI:

10.30523/mutefekkir.130220

Nasıl Atıf Yapılır

Ocak, Hasan . "Ahlak Felsefesi Ekseninde Günah Kavramı". . Mütefekkir 1/2 (2014), 39-56. https://doi.org/10.30523/mutefekkir.130220

Zotero Mendeley EN EndNote

Öz

İnsanoğlunun dünyasında iki temel kavram vardır: Güzel ve çirkin, doğru ve yanlış, sevap ve günâh. Bu ikilemin varlığı insanoğlunun hürriyetinin bir neticesidir. Zira özgürlüğü olmasaydı söz konusu ikilemlerden biri olmayacak diğeri ile zorunlu olarak yetinecekti. Dini emir ve yasaklara karşı gelme ve yaratıcıya başkaldırmanın da ortak adı olan günah da, bu zıt ikilemlerden birisidir. İnsanoğlu bu dünyaya imtihan için gönderilmiştir. Günah, bu imtihandan beklenen neticenin ortaya çıkması için imtihanın bir gereğidir. Günahların olmayışı, insanın imtihanı kaybetme ihtimalinin/hakkının olmaması demektir.
Humankind has two major conceptions in his world: good and evil, right and wrong, righteousness and sinfulness. This dichotomy is the result of man's freedom; for, if he lacked freedom, he would not have one of these dichotomies and become content only with the other. Sin, being the common name for violating religious commands and prohibitions, and disobeying the will of the Creator, is one of these opposite binaries. Man is sent to this world for being tested. Sin is required in this test in order the expected result to emerge. The absence of sins is the absence of the possibility/right that man might/could lose the test.

Anahtar Kelimeler:

Ahlak, Günah, Ahlak Felsefesi, İslam, Felsefe
Morality, Sin, Ethics, Islam, Philosophy

Referanslar

  • Acluni, Keşfu’l-Hafa, Beyrut, tsz., C. II, s. 262;
  • Ahmed Mahmud Suphi, el-Felsefetil'l-Ahlakiyye fi Fikri'l-İslam, Daru'n-Nehdati'l-Arabiyye. Beyrut, 1992.
  • Ahmet Cevizci, İlkçağ Felsefesi Tarihi, Asa Yay., Bursa, 2000,
  • Aristoteles, Nikomakhos’a Etik, Çev., Saffet Babür, Ankara: Ayraç Yayınevi, 1997,
  • Bayraktar Bayraklı, Kur’an’da Değişim, Gelişim ve Kalite Kavramları, İstanbul, 1999.
  • Bedia Akarsu, Ahlak Öğretileri, Remzi Kitabevi, İstanbul 1982,
  • Bedia Akarsu, Immanuel Kant’ın Felsefesi/Ahlak Öğretileri-2, İÜEF Yay., İstanbul, 1968,
  • Coşkun Can Aktan, Ahlaki Yeniden Yapılanma ve Toplam Ahlaka Doğru (1) : Ahlak ve Ahlak Felsefesi,: Arı Düşünce ve Toplumsal Gelişim Derneği, İstanbul, 1999,
  • Descartes, Aklın İdaresi İçin Kurallar, Çev: Mehmet Karasan, 2. bsk., İstanbul 1989,
  • E. Durkheim, Sosyoloji Dersleri çev. A. Berktay, İletişim Yayınları, İstanbul, 2006,
  • Erol Güngör, Ahlak Psikolojisi ve Sosyal Ahlak, İstanbul, 1995,
  • Goldziher, Muslims Studies, New York 1977, s. 206-207
  • Greg Bankoff; Risk Bölgeleri: Batının Terör Üzerine Görüşleri ve İslam'ın Yeri; Çev: Şahin Gürsoy, Hakkı Karaşahin; Dini Araştırmalar, Cilt: 7, s. 20,
  • Grigoris Petrov, Sokrat ve insanlar, Çev. Hasip A. Aytuna, İstanbul, 1973,
  • Hans Reichenbach, Bilimsel Felsefenin Doğuşu, Çev: Cemal Yıldırım, Remzi Kitabevi, İstanbul 1979,
  • Harun Tepe, "Bir Felsefe Dalı Olarak Etik", Doğu-Batı, Sayı:4, Ankara, 1998,
  • Hayati Hökelekli, Din Psikolojisi, s.103.
  • Henry Bergson, Ahlak ile Dinin İki Kaynağı, Çev. Mehmet Karasan, MEB, Yayınları, Ankara, 1949,
  • Hilmi Ziya Ülken, Ahlak, İstanbul, 1946,
  • Hulusi Arslan, “Ahlakî Değerlerin Değişimi Sorunu: Nesnellik ve Öznellik”, Tabula Rasa, 13, 63-80 (2005), Dan Sperber, “Ahlâkî Göreceliliğe İlişkin Antropolojik Notlar”, Etiğin Doğal Temelleri, ed. Jean-Pirre Changeux, Çev. Nermin Acar, Ankara 2002,
  • Hüsamettin Erdem, Son Devir Osmanlı Düsüncesinde Ahlâk, Sebat Ofset Matbaacılık, Konya 1996,
  • Hüseyin Aydın, “İyi –Kötünün belirlenmesinde Aklın ve Vahyin Rolü”, Marife Dergisi, Konya
  • Immanuel Kant, Pratik Aklın Eleştirisi, Çev. Ioanna Kuçuradi, Ankara,1980,
  • Immanuel Kant, Seçilmiş Yazılar, çev.: Nejat Bozkurt, Remzi Kitabevi, İstanbul 1984,.
  • Izutsu, Kur'an'da Dini ve Ahlaki Kavramlar, Çev: Selahattin Ayaz, İstanbul ts.,
  • İbrahim Coşkun, İslam Düşüncesinde İnkar Problemi, Konya, 2001,
  • İlhami Güler, “Allah İnsan İlişkisinin Ahlaki Boyutu” İslami Araştırmalar, Sayı 3, Ankara, 1991,.
  • İlhami Güler, Allah’ın Ahlakiliği Sorunu Ankara Okulu Yayınları, Ankara 1998,
  • İsmail Kıllıoğlu, Hukuk-Ahlak İlişkisi, İFAV Yay., İstanbul, 1996,
  • Kamıran Birand, İlkçağ Felsefesi Tarihi, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları, Ankara, 1987,
  • Majid Fahry: Ethical Theories in Islam, Leiden, 1991,
  • Max Horten, "Moral Philosophers in Islam", lslamic Culture, XIII (1974),
  • Mehmet Emin Erişirgil, Kant ve Felsefesi, İnsan Yay., İstanbul 1997,
  • Mehmet S. Aydın, Allah'ın Varlığına İnanmanın Akliliği, İslami Araştırmalar, sayı: 2, yıl: 1986,
  • Mehmet S. Aydın, Kant ve Çağdaş İngiliz Felsefesinde Tanrı-Ahlak İlişkisi, TDV Yay., Ankara 1991,
  • Muhammed Abduh, Tevhid Risalesi, çev. Sabri Hizmetli, Fecr Yay. Ankara 1986, s. 153;
  • Mustafa Çağrıcı, Ana Hatlarıyla İslam Ahlakı,
  • Mustafa Rahmi Balaban, Tarih Boyunca Ahlak, İstanbul, 1949,
  • Prof. Dr. Ali Yardım: Mesnevi Hadisleri, Kayseri, 1970,
  • Recep Kılıç, Ahlakın Dini Temeli, TDV Yay., Ankara 1996,
  • Richard Rorty, ‚İntuition, The Encyclopedia of Philosophy, edit.: Paul Edwars, The Macmillan Company, New York,
  • Ross Poole, Ahlâk ve Modernlik, çev. Mehmet Küçük, İstanbul 1993,
  • S. J. Mill, Faydacılık, Çev: Nazmi Coşkunlar, MEB Yay., İstanbul, 1965,
  • Sadık Kılıç, Kur'an'da Günah Kavramı, Konya 1984,
  • Süleyman Toprak, Ölümden Sonraki Hayat (Kabir Hayatı) Ankara, 1997,
  • Şahin Filiz, Ahlakın İnsani ve Dini Temelleri, Konya, 1998,
  • Şemseddin Münavi, Feyzu’l-Kadir Şerh-u Camiu’s-Sağir, Mısır, 1938,

Lisans